Nasza szkolna Syberiada…

Przeszłość, do której codziennie nie wracamy. Losy ludzi, których nigdy nie poznamy – historia, a w niej polskie doświadczenie Sybiru.
Tysiące istnień, których życie odmieniło zesłanie.
Józef Przybyła pisał o nich w wierszu „O Sybirakach”:

„Ich wzięto na Sybir z nagła, przerażonych
Za co? I dlaczego? Do końca zdziwionych (…)
Wtłoczeni w wagony, przez wiele tygodni
jechali w głąb Rosji zziębnięci i głodni (…)

Świat pogrążony w wojennej zawiei
samych ich sobie zostawił i spisał na straty.
Na łagry, gułagi i kazamaty”

W naszej szkole pamięć o nich trwa. Każdego roku, 17 września obchodzimy uroczyście DZIEŃ SYBIRAKA. Dobrym duchem, mentorem i przewodnikiem po historii polskich Sybiraków jest w Zespole Szkół wicedyrektor, nauczyciel i pasjonat historii
Pan Ireneusz Materyński. Wieloletni koordynator Marszu Pamięci Zesłańców Sybiru. Tegoroczne obchody tego dnia, ze względu na pandemię, miały nieco inny charakter. Zrezygnowano z dawnej formuły obchodów ale nie z upamiętnienia ofiar sowieckiego totalitaryzmu. W dniu 82 rocznicy napaści ZSRR na Polskę, pod Pomnik Ofiar Terroru Stalinowskiego, przybyły delegacje i Poczty Sztandarowe kostrzyńskich szkół, drużyna harcerska Polonium im. M. Skłodowskiej- Curie, przedstawiciele władz miasta: Przewodniczący Rady Powiatu Andrzej Kail,Zastępca Burmistrza – pan Zbigniew Biedulski, Przewodniczący Rady Miasta- pan Marek Tatarewicz oraz proboszcz Parafii Rzymskokatolickiej pw. NMP Matki Kościoła w Kostrzynie nad Odrą- Wojciech Skóra.       

Najważniejszymi uczestnikami tej uroczystości byli jednak Członkowie Koła Sybiraków. Ludzie, których losy napiętnowane zostały doświadczeniem zesłania. To właśnie w ich imieniu Przewodniczący Koła Związku Sybiraków Marian Pezowicz apelował do władz miasta o utworzenie Lapidarium, upamiętniającego bohaterskie czyny niewolników Sybiru. Słowa wspomnień, czci i modlitw po raz kolejny uczyniły tę uroczystość wyjątkową. Pod pomnikiem złożono kwiaty, zapalono znicze. Ich płomień i podniosła cisza były symbolem naszej pamięci, której ideę najlepiej objaśnią słowa wiersza:

„Ciszo głęboka
ile krzyku w Tobie,
gdy stoisz pochylona nad bezimiennym grobem,
nad białym krzyżem,
nad wojennym losem…”
(Teresa Paryna „Sybir- Biała cisza”)

W szkole uczniowie wysłuchali poruszającego apelu i również minutą milczenia uczcili pamięć tych, których życie odmieniło zesłanie. Tak oto 17 września 2021 roku,  w Dniu Sybiraka, uczestniczyliśmy w kolejnej lekcji historii…

Uczniowie Zespołu Szkół.